анаграмати́чний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | анаграмати́чний | анаграмати́чна | анаграмати́чне | анаграмати́чні |
родовий | анаграмати́чного | анаграмати́чної | анаграмати́чного | анаграмати́чних |
давальний | анаграмати́чному | анаграмати́чній | анаграмати́чному | анаграмати́чним |
знахідний | анаграмати́чний | анаграмати́чну | анаграмати́чне | анаграмати́чні |
орудний | анаграмати́чним | анаграмати́чною | анаграмати́чним | анаграмати́чними |
місцевий | на/в анаграмати́чному, анаграмати́чнім | на/в анаграмати́чній | на/в анаграмати́чному, анаграмати́чнім | на/в анаграмати́чних |