асигно́ваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | асигно́ваний | асигно́вана | асигно́ване | асигно́вані |
родовий | асигно́ваного | асигно́ваної | асигно́ваного | асигно́ваних |
давальний | асигно́ваному | асигно́ваній | асигно́ваному | асигно́ваним |
знахідний | асигно́ваний, асигно́ваного | асигно́вану | асигно́ване | асигно́вані, асигно́ваних |
орудний | асигно́ваним | асигно́ваною | асигно́ваним | асигно́ваними |
місцевий | на/в асигно́ваному, асигно́ванім | на/в асигно́ваній | на/в асигно́ваному, асигно́ванім | на/в асигно́ваних |