асинхро́нний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | асинхро́нний | асинхро́нна | асинхро́нне | асинхро́нні |
родовий | асинхро́нного | асинхро́нної | асинхро́нного | асинхро́нних |
давальний | асинхро́нному | асинхро́нній | асинхро́нному | асинхро́нним |
знахідний | асинхро́нний | асинхро́нну | асинхро́нне | асинхро́нні |
орудний | асинхро́нним | асинхро́нною | асинхро́нним | асинхро́нними |
місцевий | на/в асинхро́нному, асинхро́ннім | на/в асинхро́нній | на/в асинхро́нному, асинхро́ннім | на/в асинхро́нних |