неперемо́жений – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | неперемо́жений | неперемо́жена | неперемо́жене | неперемо́жені |
родовий | неперемо́женого | неперемо́женої | неперемо́женого | неперемо́жених |
давальний | неперемо́женому | неперемо́женій | неперемо́женому | неперемо́женим |
знахідний | неперемо́женого, неперемо́жений | неперемо́жену | неперемо́жене | неперемо́жених, неперемо́жені |
орудний | неперемо́женим | неперемо́женою | неперемо́женим | неперемо́женими |
місцевий | на/у неперемо́женому, неперемо́женім | на/у неперемо́женій | на/у неперемо́женому, неперемо́женім | на/у неперемо́жених |