непересі́чний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | непересі́чний | непересі́чна | непересі́чне | непересі́чні |
родовий | непересі́чного | непересі́чної | непересі́чного | непересі́чних |
давальний | непересі́чному | непересі́чній | непересі́чному | непересі́чним |
знахідний | непересі́чний, непересі́чного | непересі́чну | непересі́чне | непересі́чні, непересі́чних |
орудний | непересі́чним | непересі́чною | непересі́чним | непересі́чними |
місцевий | на/у непересі́чному, непересі́чнім | на/у непересі́чній | на/у непересі́чному, непересі́чнім | на/у непересі́чних |