непотьма́рений – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | непотьма́рений | непотьма́рена | непотьма́рене | непотьма́рені |
родовий | непотьма́реного | непотьма́реної | непотьма́реного | непотьма́рених |
давальний | непотьма́реному | непотьма́реній | непотьма́реному | непотьма́реним |
знахідний | непотьма́рений, непотьма́реного | непотьма́рену | непотьма́рене | непотьма́рені, непотьма́рених |
орудний | непотьма́реним | непотьма́реною | непотьма́реним | непотьма́реними |
місцевий | на/у непотьма́реному, непотьма́ренім | на/у непотьма́реній | на/у непотьма́реному, непотьма́ренім | на/у непотьма́рених |