неприві́тний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | неприві́тний | неприві́тна | неприві́тне | неприві́тні |
родовий | неприві́тного | неприві́тної | неприві́тного | неприві́тних |
давальний | неприві́тному | неприві́тній | неприві́тному | неприві́тним |
знахідний | неприві́тний, неприві́тного | неприві́тну | неприві́тне | неприві́тні, неприві́тних |
орудний | неприві́тним | неприві́тною | неприві́тним | неприві́тними |
місцевий | на/у неприві́тному, неприві́тнім | на/у неприві́тній | на/у неприві́тному, неприві́тнім | на/у неприві́тних |