неприру́чений – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | неприру́чений | неприру́чена | неприру́чене | неприру́чені |
родовий | неприру́ченого | неприру́ченої | неприру́ченого | неприру́чених |
давальний | неприру́ченому | неприру́ченій | неприру́ченому | неприру́ченим |
знахідний | неприру́чений, неприру́ченого | неприру́чену | неприру́чене | неприру́чені, неприру́чених |
орудний | неприру́ченим | неприру́ченою | неприру́ченим | неприру́ченими |
місцевий | на/у неприру́ченому, неприру́ченім | на/у неприру́ченій | на/у неприру́ченому, неприру́ченім | на/у неприру́чених |