непідзві́тний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | непідзві́тний | непідзві́тна | непідзві́тне | непідзві́тні |
родовий | непідзві́тного | непідзві́тної | непідзві́тного | непідзві́тних |
давальний | непідзві́тному | непідзві́тній | непідзві́тному | непідзві́тним |
знахідний | непідзві́тний, непідзві́тного | непідзві́тну | непідзві́тне | непідзві́тні, непідзві́тних |
орудний | непідзві́тним | непідзві́тною | непідзві́тним | непідзві́тними |
місцевий | на/у непідзві́тному, непідзві́тнім | на/у непідзві́тній | на/у непідзві́тному, непідзві́тнім | на/у непідзві́тних |