ундаці́йний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ундаці́йний | ундаці́йна | ундаці́йне | ундаці́йні |
родовий | ундаці́йного | ундаці́йної | ундаці́йного | ундаці́йних |
давальний | ундаці́йному | ундаці́йній | ундаці́йному | ундаці́йним |
знахідний | ундаці́йний | ундаці́йну | ундаці́йне | ундаці́йні |
орудний | ундаці́йним | ундаці́йною | ундаці́йним | ундаці́йними |
місцевий | на/в ундаці́йному, ундаці́йнім | на/в ундаці́йній | на/в ундаці́йному, ундаці́йнім | на/в ундаці́йних |