зго́рнутий – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | зго́рнутий | зго́рнута | зго́рнуте | зго́рнуті |
родовий | зго́рнутого | зго́рнутої | зго́рнутого | зго́рнутих |
давальний | зго́рнутому | зго́рнутій | зго́рнутому | зго́рнутим |
знахідний | зго́рнутий | зго́рнуту | зго́рнуте | зго́рнуті |
орудний | зго́рнутим | зго́рнутою | зго́рнутим | зго́рнутими |
місцевий | на/у зго́рнутому, зго́рнутім | на/у зго́рнутій | на/у зго́рнутому, зго́рнутім | на/у зго́рнутих |