авантю́рниця – іменник жіночого роду, істота | ||
відмінок | однина | множина |
називний | авантю́рниця | авантю́рниці |
родовий | авантю́рниці | авантю́рниць |
давальний | авантю́рниці | авантю́рницям |
знахідний | авантю́рницю | авантю́рниць |
орудний | авантю́рницею | авантю́рницями |
місцевий | на/в авантю́рниці | на/в авантю́рницях |
кличний | авантю́рнице | авантю́рниці |
[рідко] |