>
елега́нтний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | елега́нтний | елега́нтна | елега́нтне | елега́нтні |
родовий | елега́нтного | елега́нтної | елега́нтного | елега́нтних |
давальний | елега́нтному | елега́нтній | елега́нтному | елега́нтним |
знахідний | елега́нтний, елега́нтного | елега́нтну | елега́нтне | елега́нтні, елега́нтних |
орудний | елега́нтним | елега́нтною | елега́нтним | елега́нтними |
місцевий | на/в елега́нтному, елега́нтнім | на/в елега́нтній | на/в елега́нтному, елега́нтнім | на/в елега́нтних |