загальнопри́йнятий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | загальнопри́йнятий | загальнопри́йнята | загальнопри́йняте | загальнопри́йняті |
родовий | загальнопри́йнятого | загальнопри́йнятої | загальнопри́йнятого | загальнопри́йнятих |
давальний | загальнопри́йнятому | загальнопри́йнятій | загальнопри́йнятому | загальнопри́йнятим |
знахідний | загальнопри́йнятий | загальнопри́йняту | загальнопри́йняте | загальнопри́йняті |
орудний | загальнопри́йнятим | загальнопри́йнятою | загальнопри́йнятим | загальнопри́йнятими |
місцевий | на/у загальнопри́йнятому, загальнопри́йнятім | на/у загальнопри́йнятій | на/у загальнопри́йнятому, загальнопри́йнятім | на/у загальнопри́йнятих |