захла́нний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | захла́нний | захла́нна | захла́нне | захла́нні |
родовий | захла́нного | захла́нної | захла́нного | захла́нних |
давальний | захла́нному | захла́нній | захла́нному | захла́нним |
знахідний | захла́нний, захла́нного | захла́нну | захла́нне | захла́нні, захла́нних |
орудний | захла́нним | захла́нною | захла́нним | захла́нними |
місцевий | на/у захла́нному, захла́ннім | на/у захла́нній | на/у захла́нному, захла́ннім | на/у захла́нних |
[діал.] |