ма́нго – іменник середнього роду | ||
відмінок | однина | множина |
називний | ма́нго | ма́нго |
родовий | ма́нго | ма́нго |
давальний | ма́нго | ма́нго |
знахідний | ма́нго | ма́нго |
орудний | ма́нго | ма́нго |
місцевий | на/у ма́нго | на/у ма́нго |
кличний | ма́нго | ма́нго |