марширува́льний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | марширува́льний | марширува́льна | марширува́льне | марширува́льні |
родовий | марширува́льного | марширува́льної | марширува́льного | марширува́льних |
давальний | марширува́льному | марширува́льній | марширува́льному | марширува́льним |
знахідний | марширува́льний | марширува́льну | марширува́льне | марширува́льні |
орудний | марширува́льним | марширува́льною | марширува́льним | марширува́льними |
місцевий | на/у марширува́льному, марширува́льнім | на/у марширува́льній | на/у марширува́льному, марширува́льнім | на/у марширува́льних |