неврахо́ваний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | неврахо́ваний | неврахо́вана | неврахо́ване | неврахо́вані |
родовий | неврахо́ваного | неврахо́ваної | неврахо́ваного | неврахо́ваних |
давальний | неврахо́ваному | неврахо́ваній | неврахо́ваному | неврахо́ваним |
знахідний | неврахо́ваний, неврахо́ваного | неврахо́вану | неврахо́ване | неврахо́вані, неврахо́ваних |
орудний | неврахо́ваним | неврахо́ваною | неврахо́ваним | неврахо́ваними |
місцевий | на/у неврахо́ваному, неврахо́ванім | на/у неврахо́ваній | на/у неврахо́ваному, неврахо́ванім | на/у неврахо́ваних |