непереві́рений – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | непереві́рений | непереві́рена | непереві́рене | непереві́рені |
родовий | непереві́реного | непереві́реної | непереві́реного | непереві́рених |
давальний | непереві́реному | непереві́реній | непереві́реному | непереві́реним |
знахідний | непереві́рений, непереві́реного | непереві́рену | непереві́рене | непереві́рені, непереві́рених |
орудний | непереві́реним | непереві́реною | непереві́реним | непереві́реними |
місцевий | на/у непереві́реному, непереві́ренім | на/у непереві́реній | на/у непереві́реному, непереві́ренім | на/у непереві́рених |