аутбре́дний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | аутбре́дний | аутбре́дна | аутбре́дне | аутбре́дні |
родовий | аутбре́дного | аутбре́дної | аутбре́дного | аутбре́дних |
давальний | аутбре́дному | аутбре́дній | аутбре́дному | аутбре́дним |
знахідний | аутбре́дний, аутбре́дного | аутбре́дну | аутбре́дне | аутбре́дні, аутбре́дних |
орудний | аутбре́дним | аутбре́дною | аутбре́дним | аутбре́дними |
місцевий | на/в аутбре́дному, аутбре́днім | на/в аутбре́дній | на/в аутбре́дному, аутбре́днім | на/в аутбре́дних |