байбара́ – іменник жіночого роду | ||
(довгий батіг) | ||
відмінок | однина | множина |
називний | байбара́ | байбари́ |
родовий | байбари́ | байбарі́в |
давальний | байбарі́ | байбара́м |
знахідний | байбару́ | байбари́ |
орудний | байбаро́ю | байбара́ми |
місцевий | на/у байбарі́ | на/у байбара́х |
кличний | байбаро́* | байбари́* |
[діал.] |