бара́нячий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | бара́нячий | бара́няча | бара́няче | бара́нячі |
родовий | бара́нячого | бара́нячої | бара́нячого | бара́нячих |
давальний | бара́нячому | бара́нячій | бара́нячому | бара́нячим |
знахідний | бара́нячий, бара́нячого | бара́нячу | бара́няче | бара́нячі, бара́нячих |
орудний | бара́нячим | бара́нячою | бара́нячим | бара́нячими |
місцевий | на/у бара́нячому, бара́нячім | на/у бара́нячій | на/у бара́нячому, бара́нячім | на/у бара́нячих |