білокопи́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | білокопи́тий | білокопи́та | білокопи́те | білокопи́ті |
родовий | білокопи́того | білокопи́тої | білокопи́того | білокопи́тих |
давальний | білокопи́тому | білокопи́тій | білокопи́тому | білокопи́тим |
знахідний | білокопи́тий, білокопи́того | білокопи́ту | білокопи́те | білокопи́ті, білокопи́тих |
орудний | білокопи́тим | білокопи́тою | білокопи́тим | білокопи́тими |
місцевий | на/у білокопи́тому, білокопи́тім | на/у білокопи́тій | на/у білокопи́тому, білокопи́тім | на/у білокопи́тих |