гамаликува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | гамаликува́тий | гамаликува́та | гамаликува́те | гамаликува́ті |
родовий | гамаликува́того | гамаликува́тої | гамаликува́того | гамаликува́тих |
давальний | гамаликува́тому | гамаликува́тій | гамаликува́тому | гамаликува́тим |
знахідний | гамаликува́тий, гамаликува́того | гамаликува́ту | гамаликува́те | гамаликува́ті, гамаликува́тих |
орудний | гамаликува́тим | гамаликува́тою | гамаликува́тим | гамаликува́тими |
місцевий | на/у гамаликува́тому, гамаликува́тім | на/у гамаликува́тій | на/у гамаликува́тому, гамаликува́тім | на/у гамаликува́тих |
[діал.] |