германомо́вний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | германомо́вний | германомо́вна | германомо́вне | германомо́вні |
родовий | германомо́вного | германомо́вної | германомо́вного | германомо́вних |
давальний | германомо́вному | германомо́вній | германомо́вному | германомо́вним |
знахідний | германомо́вного, германомо́вний | германомо́вну | германомо́вне | германомо́вних, германомо́вні |
орудний | германомо́вним | германомо́вною | германомо́вним | германомо́вними |
місцевий | на/у германомо́вному, германомо́внім | на/у германомо́вній | на/у германомо́вному, германомо́внім | на/у германомо́вних |