градіє́нтний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | градіє́нтний | градіє́нтна | градіє́нтне | градіє́нтні |
родовий | градіє́нтного | градіє́нтної | градіє́нтного | градіє́нтних |
давальний | градіє́нтному | градіє́нтній | градіє́нтному | градіє́нтним |
знахідний | градіє́нтний | градіє́нтну | градіє́нтне | градіє́нтні |
орудний | градіє́нтним | градіє́нтною | градіє́нтним | градіє́нтними |
місцевий | на/у градіє́нтному, градіє́нтнім | на/у градіє́нтній | на/у градіє́нтному, градіє́нтнім | на/у градіє́нтних |