двохло́ристий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | двохло́ристий | двохло́риста | двохло́ристе | двохло́ристі |
родовий | двохло́ристого | двохло́ристої | двохло́ристого | двохло́ристих |
давальний | двохло́ристому | двохло́ристій | двохло́ристому | двохло́ристим |
знахідний | двохло́ристий | двохло́ристу | двохло́ристе | двохло́ристі |
орудний | двохло́ристим | двохло́ристою | двохло́ристим | двохло́ристими |
місцевий | на/у двохло́ристому, двохло́ристім | на/у двохло́ристій | на/у двохло́ристому, двохло́ристім | на/у двохло́ристих |