двоходови́й – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | двоходови́й | двоходова́ | двоходове́ | двоходові́ |
родовий | двоходово́го | двоходово́ї | двоходово́го | двоходови́х |
давальний | двоходово́му | двоходові́й | двоходово́му | двоходови́м |
знахідний | двоходови́й | двоходову́ | двоходове́ | двоходові́ |
орудний | двоходови́м | двоходово́ю | двоходови́м | двоходови́ми |
місцевий | на/у двоходово́му, двоходові́м | на/у двоходові́й | на/у двоходово́му, двоходові́м | на/у двоходови́х |