двохосно́вний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | двохосно́вний | двохосно́вна | двохосно́вне | двохосно́вні |
родовий | двохосно́вного | двохосно́вної | двохосно́вного | двохосно́вних |
давальний | двохосно́вному | двохосно́вній | двохосно́вному | двохосно́вним |
знахідний | двохосно́вний | двохосно́вну | двохосно́вне | двохосно́вні |
орудний | двохосно́вним | двохосно́вною | двохосно́вним | двохосно́вними |
місцевий | на/у двохосно́вному, двохосно́внім | на/у двохосно́вній | на/у двохосно́вному, двохосно́внім | на/у двохосно́вних |