двохшлю́бний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | двохшлю́бний | двохшлю́бна | двохшлю́бне | двохшлю́бні |
родовий | двохшлю́бного | двохшлю́бної | двохшлю́бного | двохшлю́бних |
давальний | двохшлю́бному | двохшлю́бній | двохшлю́бному | двохшлю́бним |
знахідний | двохшлю́бний | двохшлю́бну | двохшлю́бне | двохшлю́бні |
орудний | двохшлю́бним | двохшлю́бною | двохшлю́бним | двохшлю́бними |
місцевий | на/у двохшлю́бному, двохшлю́бнім | на/у двохшлю́бній | на/у двохшлю́бному, двохшлю́бнім | на/у двохшлю́бних |