диска́нтний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | диска́нтний | диска́нтна | диска́нтне | диска́нтні |
родовий | диска́нтного | диска́нтної | диска́нтного | диска́нтних |
давальний | диска́нтному | диска́нтній | диска́нтному | диска́нтним |
знахідний | диска́нтний, диска́нтного | диска́нтну | диска́нтне | диска́нтні, диска́нтних |
орудний | диска́нтним | диска́нтною | диска́нтним | диска́нтними |
місцевий | на/у диска́нтному, диска́нтнім | на/у диска́нтній | на/у диска́нтному, диска́нтнім | на/у диска́нтних |