загусти́й – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | загусти́й | загуста́ | загусте́ | загусті́ |
родовий | загусто́го | загусто́ї | загусто́го | загусти́х |
давальний | загусто́му | загусті́й | загусто́му | загусти́м |
знахідний | загусти́й | загусту́ | загусте́ | загусті́ |
орудний | загусти́м | загусто́ю | загусти́м | загусти́ми |
місцевий | на/у загусто́му, загусті́м | на/у загусті́й | на/у загусто́му, загусті́м | на/у загусти́х |