зала́туваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | зала́туваний | зала́тувана | зала́туване | зала́тувані |
родовий | зала́туваного | зала́туваної | зала́туваного | зала́туваних |
давальний | зала́туваному | зала́туваній | зала́туваному | зала́туваним |
знахідний | зала́туваний | зала́тувану | зала́туване | зала́тувані |
орудний | зала́туваним | зала́туваною | зала́туваним | зала́туваними |
місцевий | на/у зала́туваному, зала́туванім | на/у зала́туваній | на/у зала́туваному, зала́туванім | на/у зала́туваних |