ка́нтар – іменник чоловічого роду | ||
(безмін; вуздечка) | ||
відмінок | однина | множина |
називний | ка́нтар | ка́нтари |
родовий | ка́нтара | ка́нтарів |
давальний | ка́нтару, ка́нтарові | ка́нтарам |
знахідний | ка́нтар | ка́нтари |
орудний | ка́нтаром | ка́нтарами |
місцевий | на/у ка́нтарі | на/у ка́нтарах |
кличний | ка́нтаре* | ка́нтари* |