коло́тник – іменник чоловічого роду, істота | ||
відмінок | однина | множина |
називний | коло́тник | коло́тники |
родовий | коло́тника | коло́тників |
давальний | коло́тникові, коло́тнику | коло́тникам |
знахідний | коло́тника | коло́тників |
орудний | коло́тником | коло́тниками |
місцевий | на/у коло́тникові, коло́тнику | на/у коло́тниках |
кличний | коло́тнику | коло́тники |
[діал.] |