лупа́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | лупа́тий | лупа́та | лупа́те | лупа́ті |
родовий | лупа́того | лупа́тої | лупа́того | лупа́тих |
давальний | лупа́тому | лупа́тій | лупа́тому | лупа́тим |
знахідний | лупа́тий, лупа́того | лупа́ту | лупа́те | лупа́ті, лупа́тих |
орудний | лупа́тим | лупа́тою | лупа́тим | лупа́тими |
місцевий | на/у лупа́тому, лупа́тім | на/у лупа́тій | на/у лупа́тому, лупа́тім | на/у лупа́тих |