ме́нший – прикметник, вищий ступінь | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ме́нший | ме́нша | ме́нше | ме́нші |
родовий | ме́ншого | ме́ншої | ме́ншого | ме́нших |
давальний | ме́ншому | ме́ншій | ме́ншому | ме́ншим |
знахідний | ме́нший, ме́ншого | ме́ншу | ме́нше | ме́нші, ме́нших |
орудний | ме́ншим | ме́ншою | ме́ншим | ме́ншими |
місцевий | на/у ме́ншому, ме́ншім | на/у ме́ншій | на/у ме́ншому, ме́ншім | на/у ме́нших |