народнорозмо́вний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | народнорозмо́вний | народнорозмо́вна | народнорозмо́вне | народнорозмо́вні |
родовий | народнорозмо́вного | народнорозмо́вної | народнорозмо́вного | народнорозмо́вних |
давальний | народнорозмо́вному | народнорозмо́вній | народнорозмо́вному | народнорозмо́вним |
знахідний | народнорозмо́вний | народнорозмо́вну | народнорозмо́вне | народнорозмо́вні |
орудний | народнорозмо́вним | народнорозмо́вною | народнорозмо́вним | народнорозмо́вними |
місцевий | на/у народнорозмо́вному, народнорозмо́внім | на/у народнорозмо́вній | на/у народнорозмо́вному, народнорозмо́внім | на/у народнорозмо́вних |