Ната́лчин – прикметник | ||||
(від: Ната”лка) | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | Ната́лчин | Ната́лчина | Ната́лчине | Ната́лчині |
родовий | Ната́лчиного | Ната́лчиної | Ната́лчиного | Ната́лчиних |
давальний | Ната́лчиному | Ната́лчиній | Ната́лчиному | Ната́лчиним |
знахідний | Ната́лчин, Ната́лчиного | Ната́лчину | Ната́лчине | Ната́лчині, Ната́лчиних |
орудний | Ната́лчиним | Ната́лчиною | Ната́лчиним | Ната́лчиними |
місцевий | на/у Ната́лчиному, Ната́лчинім | на/у Ната́лчиній | на/у Ната́лчиному, Ната́лчинім | на/у Ната́лчиних |