нежа́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | нежа́тий | нежа́та | нежа́те | нежа́ті |
родовий | нежа́того | нежа́тої | нежа́того | нежа́тих |
давальний | нежа́тому | нежа́тій | нежа́тому | нежа́тим |
знахідний | нежа́тий, нежа́того | нежа́ту | нежа́те | нежа́ті, нежа́тих |
орудний | нежа́тим | нежа́тою | нежа́тим | нежа́тими |
місцевий | на/у нежа́тому, нежа́тім | на/у нежа́тій | на/у нежа́тому, нежа́тім | на/у нежа́тих |