нежиттєзда́тний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | нежиттєзда́тний | нежиттєзда́тна | нежиттєзда́тне | нежиттєзда́тні |
родовий | нежиттєзда́тного | нежиттєзда́тної | нежиттєзда́тного | нежиттєзда́тних |
давальний | нежиттєзда́тному | нежиттєзда́тній | нежиттєзда́тному | нежиттєзда́тним |
знахідний | нежиттєзда́тного, нежиттєзда́тний | нежиттєзда́тну | нежиттєзда́тне | нежиттєзда́тних, нежиттєзда́тні |
орудний | нежиттєзда́тним | нежиттєзда́тною | нежиттєзда́тним | нежиттєзда́тними |
місцевий | на/у нежиттєзда́тному, нежиттєзда́тнім | на/у нежиттєзда́тній | на/у нежиттєзда́тному, нежиттєзда́тнім | на/у нежиттєзда́тних |