неперехідни́й – прикметник | ||||
(про дієслово) | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | неперехідни́й | неперехідна́ | неперехідне́ | неперехідні́ |
родовий | неперехідно́го | неперехідно́ї | неперехідно́го | неперехідни́х |
давальний | неперехідно́му | неперехідні́й | неперехідно́му | неперехідни́м |
знахідний | неперехідни́й | неперехідну́ | неперехідне́ | неперехідні́ |
орудний | неперехідни́м | неперехідно́ю | неперехідни́м | неперехідни́ми |
місцевий | на/у неперехідно́му, неперехідні́м | на/у неперехідні́й | на/у неперехідно́му, неперехідні́м | на/у неперехідни́х |