нехаракте́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | нехаракте́рний | нехаракте́рна | нехаракте́рне | нехаракте́рні |
родовий | нехаракте́рного | нехаракте́рної | нехаракте́рного | нехаракте́рних |
давальний | нехаракте́рному | нехаракте́рній | нехаракте́рному | нехаракте́рним |
знахідний | нехаракте́рний, нехаракте́рного | нехаракте́рну | нехаракте́рне | нехаракте́рні, нехаракте́рних |
орудний | нехаракте́рним | нехаракте́рною | нехаракте́рним | нехаракте́рними |
місцевий | на/у нехаракте́рному, нехаракте́рнім | на/у нехаракте́рній | на/у нехаракте́рному, нехаракте́рнім | на/у нехаракте́рних |