ону́ччин – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ону́ччин | ону́ччина | ону́ччине | ону́ччині |
родовий | ону́ччиного | ону́ччиної | ону́ччиного | ону́ччиних |
давальний | ону́ччиному | ону́ччиній | ону́ччиному | ону́ччиним |
знахідний | ону́ччин, ону́ччиного | ону́ччину | ону́ччине | ону́ччині, ону́ччиних |
орудний | ону́ччиним | ону́ччиною | ону́ччиним | ону́ччиними |
місцевий | на/в ону́ччиному, ону́ччинім | на/в ону́ччиній | на/в ону́ччиному, ону́ччинім | на/в ону́ччиних |