оренда́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | оренда́рний | оренда́рна | оренда́рне | оренда́рні |
родовий | оренда́рного | оренда́рної | оренда́рного | оренда́рних |
давальний | оренда́рному | оренда́рній | оренда́рному | оренда́рним |
знахідний | оренда́рний | оренда́рну | оренда́рне | оренда́рні |
орудний | оренда́рним | оренда́рною | оренда́рним | оренда́рними |
місцевий | на/в оренда́рному, оренда́рнім | на/в оренда́рній | на/в оренда́рному, оренда́рнім | на/в оренда́рних |