пано́шитися – дієслово недоконаного виду | ||
(панитися) | ||
Інфінітив | пано́шитися, пано́шитись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | пано́шмося, пано́шмось | |
2 особа | пано́шся | пано́штеся, пано́штесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | пано́шитимуся, пано́шитимусь | пано́шитимемося, пано́шитимемось, пано́шитимемся |
2 особа | пано́шитимешся | пано́шитиметеся, пано́шитиметесь |
3 особа | пано́шитиметься | пано́шитимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | пано́шуся, пано́шусь | пано́шимося, пано́шимось, пано́шимся |
2 особа | пано́шишся | пано́шитеся, пано́шитесь |
3 особа | пано́шиться | пано́шаться |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
пано́шачись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | пано́шився, пано́шивсь | пано́шилися, пано́шились |
жін. р. | пано́шилася, пано́шилась | |
сер. р. | пано́шилося, пано́шилось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
пано́шившись |