пилува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | пилува́тий | пилува́та | пилува́те | пилува́ті |
родовий | пилува́того | пилува́тої | пилува́того | пилува́тих |
давальний | пилува́тому | пилува́тій | пилува́тому | пилува́тим |
знахідний | пилува́тий | пилува́ту | пилува́те | пилува́ті |
орудний | пилува́тим | пилува́тою | пилува́тим | пилува́тими |
місцевий | на/у пилува́тому, пилува́тім | на/у пилува́тій | на/у пилува́тому, пилува́тім | на/у пилува́тих |