санлі́кар – іменник чоловічого роду, істота | ||
відмінок | однина | множина |
називний | санлі́кар | санлікарі́ |
родовий | санлі́каря | санлікарі́в |
давальний | санлі́кареві, санлі́карю | санлікаря́м |
знахідний | санлі́каря | санлікарі́в |
орудний | санлі́карем | санлікаря́ми |
місцевий | на/у санлі́кареві, санлі́карю, санлі́карі | на/у санлікаря́х |
кличний | санлі́карю | санлікарі́ |
* Але: два, три, чотири санлі”карі |