сара́нчицький – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | сара́нчицький | сара́нчицька | сара́нчицьке | сара́нчицькі |
родовий | сара́нчицького | сара́нчицької | сара́нчицького | сара́нчицьких |
давальний | сара́нчицькому | сара́нчицькій | сара́нчицькому | сара́нчицьким |
знахідний | сара́нчицький, сара́нчицького | сара́нчицьку | сара́нчицьке | сара́нчицькі, сара́нчицьких |
орудний | сара́нчицьким | сара́нчицькою | сара́нчицьким | сара́нчицькими |
місцевий | на/у сара́нчицькому, сара́нчицькім | на/у сара́нчицькій | на/у сара́нчицькому, сара́нчицькім | на/у сара́нчицьких |