святобо́жник – іменник чоловічого роду, істота | ||
відмінок | однина | множина |
називний | святобо́жник | святобо́жники |
родовий | святобо́жника | святобо́жників |
давальний | святобо́жникові, святобо́жнику | святобо́жникам |
знахідний | святобо́жника | святобо́жників |
орудний | святобо́жником | святобо́жниками |
місцевий | на/у святобо́жникові, святобо́жнику | на/у святобо́жниках |
кличний | святобо́жнику | святобо́жники |